نقد بازی Texas Chainsaw Massacre | اره برقی، قوی شروع کرده!

موفقیت بی‌نظیر بازی Dead By Daylight در اختراع سبک جدید در دنیای بازی‌های چندنفره با تمرکز بر تم ترسناک خودبه‌خود سبب شد که کم‌کم آثاری دیگر در این سبک به بازار عرضه شوند. طبیعی بود که سری فیلم‌های ترسناک همگی سوژه مناسبی برای این سبک باشند و پس از به بازار آمدن بازی‌هایی بر اساس Friday the 13th و Evil Dead، سری معروف و قدیمی Texas Chainsaw Massacre سوژه بعدی باشد. این سری از قدیمی‌ترین آثار در سبک اسلشر است و انتظار از آن بسیار بالا! با نقد بازی Texas Chainsaw Massacre همراه ما باشید.

اگر با سری فیلم‌های Texas Chainsaw Massacre آشنایی ندارید، به‌طور خلاصه می‌توان گفت که فیلم‌ها در مورد خانواده‌ای در جنوب آمریکا هستند که همگی استعداد قاتل بودن دارند و معروف‌ترین عضو خانواده Leather Face معروف است. نام اره‌برقی از اسلحه مورد علاقه Leather Face می‌آید که با همکاری اعضای خانواده، جوانانی که راهشان به این خانواده منجر شده را سلاخی می‌کند. طبیعی است که مرکز توجه بازی این خانواده خاص و معروف خواهد بود.

اولین خصلت متفاوت بازی Texas Chainsaw Massacre در مقایسه با همتایان خود این است که برخلاف آن‌ها، قاتل فقط یک نفر نیست بلکه تیم‌ها 3 به 4 هستند. 3 قاتل و 4 بازمانده. خود این مسئله تأکید بر همکاری تیمی را بیشتر می‌کند و حتی می‌توان گفت کاری تیمی در میان قاتل‌ها از اهمیت بسیار بالاتری برخوردار است. در نقش بازمانده‌ها چندان نمی‌توان با هم‌تیمی‌ها همکاری کرد و حتی در مواردی حرکت در کنار آن‌ها خطر بیشتری دارد.

روال هر راند در بازی Texas Chainsaw Massacre اینگونه است: در ابتدا بازمانده‌ها در زیرزمین درحالی‌که از سقف آویزان شده‌اند، بازی را شروع می‌کنند و از تیم قاتل‌ها، Leather Face در زیرزمین و باقی در سطح بالایی مرحله هستند. برای فرار باید آچار مخصوص پیدا و سپس یکی از درهای خروجی را باز کرد. در همین حین Leather Face به دنبال پیدا کردن تیم مقابل فعال است و البته در صورت خواستن می‌تواند در را باز کرده به بالا برود که البته راه برای فرار بقیه باز می‌شود.

پس از رسیدن به طبقه بالایی، تازه تلاش برای فرار اصلی آغاز می‌شود. در هر کدام از 3 نقشه بازی، 4 خروجی وجود دارد که هر کدام به روش خاصی بازمی‌شوند. برای مثال واضح‌ترین خروج از راه اصلی است که برای استفاده از آن باید حفاظ الکتریکی را خاموش کرد. روش دیگر پیدا کردن فیوزهای مخصوص و قرار دادن در جای خود است که در خروجی زیرزمین را بازمی‌کند. در حین این، درهای قفل نیز هستند که نیاز به باز شدن توسط آچار مخصوص دارند.

به نظر می‌رسد که سازندگان بازی Texas Chainsaw Massacre همگی از بازیکنان Dead by DayLight بوده‌اند و تمامی تلاش خود را کرده‌اند تا مشکلات پایه‌ای آن بازی را حل کنند. اولین و مهم‌ترین مسئله این بوده که تیم بازمانده‌ها از نظر تئوری می‌توانند دقایق بسیاری را در قسمتی از نقشه قایم شوند بدون انجام کاری برای فرار. در راستای این مورد هر بازمانده در حال از دست دادن خون است و زمان محدودی برای فرار دارد.

نقشه‌های بازی Texas Chainsaw Massacre حاوی قسمت‌های بسیاری برای قایم شدن هستند و حتی نورپردازی آن به‌گونه‌ای است که مخفی شدن از دست تیم قاتل‌ها چندان سخت نیست. در راستای این مسئله نیز تیم قاتل‌ها نیروی کمکی دیگری دارند: پدربزرگ خانواده. با جمع‌کردن خون در قسمت‌های مختلف و ضربه زدن به اعضای تیم بازمانده‌ها، تیم قاتل می‌تواند پدربزرگ را تغذیه کند. در پی هر تغذیه پدربزرگ می‌تواند مکان دقیق اعضای تیم مقابل را برای لحظاتی مشخص کند، البته اگر در حال حرکت باشند.

این توانایی‌ها در کنار قدرت‌های مخصوص هر کدام از اعضای خانواده هستند. برای مثال Sissy، دختر خانواده می‌تواند با پرتاب مواد شیمیایی حریف را گیج کند یا از این مواد برای تله گذاری استفاده کند. عضو دیگر این قدرت دارد که با گوش دادن دقیق، جای اعضای تیم مقابل را که در حال حرکت هستند پیدا کند. در کنار آن طبیعی است که تیم قاتل کشته نمی‌شوند و در بهترین حالت تیم مقابل می‌توانند با پیدا کردن اسلحه‌های سرد برای لحظاتی آن‌را گیج کرده و فرار کنند.

با توجه به امکانات بسیار زیاد تیم قاتل، به نظر می‌رسد که طراحان بازی Texas Chainsaw Massacre در کمک به تیم مقابل زیاده‌روی کرده‌اند. درست است که اعضای تیم بازمانده‌ها هر کدام توانایی خاصی دارند (مانند باز کردن قفل‌ها بدون نیاز به انجام مینی گیم یا پرتاب حریف به زمین)، ولی حداقل از تجربه ما در بازی به نظر می‌رسد که موفق شدن در فرار برای تیم بازمانده‌ها بسیار سخت‌تر است. به جرأت می‌توان گفت حدود 80 درصد در بازی با نقش بازمانده‌ها با شکست مواجه شدیم، درصورتی‌که این آمار 20 درصد برای تیم قاتل‌ها بود.

مهم‌ترین مشکل برای تیم بازمانده‌ها این است که برخلاف Dead By Daylight و Evil Dead، در صورت کشته شدن، بازی برای آن بازیکن تمام می‌شود و امکان بازگشت به بازی نیست. اصلاً حس خوبی نیست که حدود 3-5 دقیقه منتظر شروع بازی ماند و در همان یکی دو دقیقه اولیه کشته شد. بسیار بهتر می‌شد اگر حداقل برای یک‌بار در صورت زخمی شدن بازیکن به زیرزمین باز می‌گشت یا توسط هم‌تیمی‌ها به بازی بازگردانده می‌شد.

باوجود سخت بودن بازی در تیم بازمانده‌ها، بازی Texas Chainsaw Massacre در ایجاد حس و حال ترس و هیجان موفق عمل می‌کند. معمولاً گفته می‌شود که بازی ترسناک در سبک چندنفره جواب نمی‌دهد ولی Texas Chainsaw Massacre مانند همتایان خود کاملاً حس استرس را به مخاطب القا می‌کند. مثلا مواردی که توسط قاتل دنبال می‌شوید و دربه‌در به‌دنبال پیدا کردن راه فرار هستید، یا لحظاتی که قایم شده‌اید و قاتل از کنار شما عبور می‌کند بسیار هیجان‌انگیز هستند.

قسمت دیگر که به تجربه عالی بازی کمک می‌کند، صداگذاری و افکت‌های تصویری است. طبیعی است که حرکت و دویدن در محیط، صداهای مختلفی ایجاد می‌کند که برای پیدا کردن حریف چه در نقش قاتل و چه تیم دیگر بسیار کاربردی است. در مقابل تله‌های صوتی مختلف در قسمت‌های گوناگون نقشه قرار دارند، از مرغ در قفس گرفته تا تله ساخته شده از استخوان. نکته مهم این است که این تله‌ها برای تیم قاتل و بازمانده‌ها یکسان عمل می‌کنند و همان‌طور که برای قاتل‌ها سودمند هستند، می‌توانند گمراه کننده نیز عمل کنند.

طراحی پر جزئیات سه نقشه بازی نیز از نقاط قدرت آن هستند. این نقشه‌ها همگی بر اساس فیلم‌ها و محیط تگزاس آن الهام گرفته شده‌اند و بیشتر حالتی تودرتو دارند. نقاط مختلفی برای قایم شدن و فرار هستند که توسط قاتل‌ها قابل‌دسترسی نیستند. البته دو عضو تیم قاتل توانایی عبور از این نقاط را دارند که باید به آن دقت شود. شاید می‌توان گفت این نقشه‌ها بیش‌ازحد طراحی شده‌اند. این به آن معنی است که گم‌شدن در مراحل بسیار ساده است، به‌خصوص در برخورد اول به محیط آن‌ها.

شاید پیچیدگی زیاد مراحل بازی Texas Chainsaw Massacre باعث شده باشد که سازندگان افکت‌های تصویری برای پیدا کردن قسمت‌های مهم را به کار گرفته باشند. ایجاد صدای بلند در پی باز کردن در زیرزمین و تله‌ها به علاوه صدا، افکت مشخص تصویری خود را پی خواهد داشت. همچنین کاراکترها مخصوصاً تیم قاتل توانایی دارند تا با استفاده از قدرت مشترک خود برای لحظاتی تمامی نقاط مهم را مشخص کنند.

با توجه به این مسائل، بزرگ‌ترین مشکل بازی Texas Chainsaw Massacre که شاید سد راه بسیاری باشد، نبود قسمت آموزشی مناسب برای آن است. با توجه به این که مکانیک‌های آن بسیار پیچیده‌تر از امثال Dead by Daylight است، بسیار عجیب است که تعدادی ویدئو که اکثر آن‌ها زیرنویس دارند تنها منبع برای یادگیری است. مهم‌ترین بخش بازی یعنی بلد بودن نقشه‌ها که به جرأت سبب برد یا باخت می‌شود، فقط در صورت پیدا کردن 4 نفر برای بازی کاستوم در دسترس است. اولین و مهم‌ترین کار باید قرار دادن توانایی گشت و گزار در نقشه‌ها برای یادگیری پیچ‌وخم آن‌ها باشد.

برای تشویق بازیکنان، همان‌طور که انتظار می‌رود در بازی روال جمع‌کردن XP و ارتقا توانایی‌های شخصیت‌های مختلف وجود دارد. هر شخصیت درخت ارتقای مخصوص دارد و XP های به‌دست‌آمده در میان همه مشترک هستند. این مسئله خوبی این را دارد که می‌توان بدون نیاز به تمرکز بر یک شخصیت بقیه را نیز ارتقا داد.

درکل بازی Texas Chainsaw Massacre حقیقتاً یک قدم‌رو به جلو برای بازی‌های این سبک است. برخلاف باقی عناوین، سازندگان آن سعی کرده‌اند که تغییرات اساسی در راستای متفاوت کردن و ارتقا آن اجراکنند. در ظاهر بازی مقداری به نفع تیم قاتل بالانس شده و به نظر تمرکز بیشتر روی اعضای این تیم بوده، ولی درکل می‌توان گفت که بازی Texas Chainsaw Massacre با چند آپدیت و تغییر در مکانیک‌های بازی و از همه مهم‌تر قرار دادن بخش آموزشی بهتر می‌تواند یکی از بهترین بازی‌های این سبک چندنفره ترسناک باشد.

بازی Texas Chainsaw Massacre موفق شده است به خوبی سبک بازی محبوب Dead by Daylight را ارتقا داده، بازی جذاب و ترسناکی در سبک چند نفره خلق کند.

It is inevitable that a game inspired by the Texas Chainsaw Massacre series was going to be made. Despite some mishaps, such as the lack of proper tutorials (needed ASAP) and gameplay that feels killers-sided, devs have made a genuinely frightening and enjoyable experience and critical advancements in the asymmetrical horror genre.