نقد بازی Octopath Traveler 2

بازی Octopath Traveler که در سال 2018 توسط Square Enix عرضه شد، از آن دست عناوینی بود که تجربه کردنش شباهت زیادی به سفر در زمان داشت. سبک بصری منحصر به فرد و خاص، مبارزات نوبتی تاکتیکال و موسیقی‌ای که یادآور دوران شکوفایی ژاپنی‌ها در ساخت بازی‌های نقش آفرینی بود. بازی 2 Octopath Traveler، با هوشمندی درست پا در جای پای نسخه قبلی می‌گذارد و با همان سبک گرافیکی ۲ بعدی HD،‌ شخصیت‌های پیکسل‌آرتی زیبا، داستانی جذاب و گیرا و البته افزودن ویژگی‌هایی که آن را لایق نام دنباله می‌کنند، تجربه‌ای می‌سازد که مدام دلتان می‌خواهد کش پیدا کند و تمام نشود. با وجود این شباهت‌ها اما بازی 2 Octopath Traveler یک دنباله‌ی کاملا مستقل است و برای فهمیدن داستان شخصیت‌‌هایش، نیازی نیست بازی اول را تجربه کنید (با توجه به اینکه نسخه اول در دسترس کاربران پلی استیشن نیست).

بازی 2 Octopath Traveler درست مثل نسخه‌ی قبلی، کارش را با انتخاب میان هشت شخصیت منحصر به فرد، که هر کدام بخش ابتدایی مجزا با داستانی مستقل را ارائه می‌کنند، آغاز می‌کند. شما با انتخاب میان هیکاری (Hikari)، اسوالد (Osvald)، تمنوس (Temenos)، اگنیا (Agnea)، پارتیتیو (Partitio)، اوچت (Ochette)، ثرونه (Throné) و کستی (Castti) می‌توانید سفرتان را در بخشی متفاوت از نقشه‌ی تقریبا بزرگ دنیای سولیستیا (Solistia) شروع کنید. انتخاب هر یک از این شخصیت‌ها باعث می‌شود که در ابتدا، بخش داستانی مجزای آن شخصیت را تجربه کرده و سپس، او را به عنوان یکی از اعضای اصلی پارتی چهارنفره‌تان تا انتهای بازی در اختیار داشته باشید. با این حال، با پیشروی در بازی، هر هفت شخصیت دیگر هم به پارتی شما اضافه خواهد شد و شما می‌توانید بخش داستانی مربوط به هر شخصیت را هم تجربه کنید. به این ترتیب، برای تجربه تمام محتوای بازی، نیازی نیست که هشت بار آن را از ابتدا بازی کنید. 

در طول سفرتان با شخصیت انتخاب شده، به دیگر شخصیت‌‌های بازی برخورد می‌کنید، در این زمان بازی به شما این انتخاب را می‌‌دهد که «داستانش را بشنوید»، با شنیدن داستان هر شخصیت، شما در واقع بخش‌های مستقل آن شخصیت را تجربه کرده و سپس به مسیر داستانتان ادامه خواهید داد. البته می‌توانید شنیدن داستان شخصیت تازه‌وارد را به زمان دیگری موکول کنید و سپس، در مهمان‌خانه که نقش مرکز تجمع بازی را دارد، بخش‌های مربوط به هر شخصیت را در زمان دلخواه تجربه کنید. انتخاب هر یک از گزینه‌ها ویژگی‌های مثبت و منفی مربوط به خودش را دارد. با شنیدن داستان شخصیت‌ها درست در زمان پیدا کردنشان، می‌توانید آن‌ها را با لول‌ و توانایی‌های بیشتری در پارتی داشته باشد، اما باید ریسک برهم خوردن ریتم داستان اصلی را به جان بخرید. با رد کردن داستانشان در لحظه‌ی آشنایی، باید این شخصیت‌های جدید را با لول 1 و بدون توانایی‌های جدید در پارتی داشته باشید. 

داستان هر شخصیت، کامل، زیبا و با ظرافتی مثال زدنی نوشته شده و با مشخص کردن اهداف، ویژگی‌های اخلاقی و ضعف‌هایشان، مخاطب را در تمام مدت بازی با آن‌ها همراه می‌کند. داستان هر شخصیت متفاوت از دیگری است و مسیری مجزا را دنبال می‌کند، پس اگر از تلاش برای جلوگیری از خون‌ریزی با هیکاری خسته‌شدید، می‌توانید داستان اسوالد و انتقام خونینش را دنبال کنید. بازی 2 Octopath Traveler دستتان را برای انتخاب مسیرتان باز گذاشته‌است.

وجود جزئیات داستانی و ویژگی‌های شخصیتی جذاب در هر یک از کاراکترها، باعث می‌شود که اشتیاقی تمام نشدنی برای دانستن گذشته هر کدام، کشف روابط‌شان و حتی نتیجه‌ی سفرشان داشته باشید، ماموریت‌های جانبی را از قلم نندازید و همه‌جا را بگردید تا همه‌چیز را در مورد دنیا و شخصیت‌‌های بازی بدانید. گاهی در طول سفرتان، گزینه‌ای با عنوان «Hear Travel Banter» ظاهر می‌شود و طی آن صحنه‌ای با شوخی‌های جذاب بین شخصیت‌ها یا کل‌کل‌هایشان با یکدیگر را شاهد خواهید بود. این صحنه‌ها با وجود سادگی، به لطف دیالوگ‌های معرکه‌ی بازی، شخصیت‌ها و دنیا را تا حد زیادی زنده و دارای روح نشان می‌دهند. برخلاف بسیاری از عناوین مشابه، تقریبا تمامی دیالوگ‌ها در بازی 2 Octopath Traveler صداگذاری شده‌اند و سازندگان از صداپیشه‌های حرفه‌ای برای شخصیت‌هایشان استفاده کرده‌اند، صداپیشه‌هایی که حتی با وجود تعدد شخصیت‌ها، NPCها و دیالوگ‌های بازی کارشان را به بهترین شکل انجام داده‌اند و نقش مهمی در شخصیت پردازی و روح بخشیدن به شخصیت‌های داستان دارند. 

یکی از ویژگی‌های جذاب سری Octopath Traveler وجود ماموریت‌هایی با نام Crossed Paths’ stories است که طی آن ماموریت داستانی کوتاهی با حضور دو شخصیت را تجربه خواهید کرد. این ماموریت‌ها در نقاط مختلف نقشه یا از طریق مهمان‌خانه در دسترس‌تان قرار دارند و برای فعال کردنشان باید هر دو شخصیت مربوط به آن را در پارتی داشته باشید. درست مثل Travel Banterها، این ماموریت‌ها تعامل میان شخصیت‌ها را به زیبایی و با عناصر سرگرم‌کننده نمایش می‌دهند و فرصتی ایجاد می‌کنند تا همکاری و تعامل اعضای پارتی‌تان برای رسیدن به هدفی مشترک را شاهد باشید و حس همکاری و همراهی آن‌ها با یکدیگر را تجربه کنید. 

با وجود همه‌ی این ویژگی‌های مثبت، بازی 2 Octopath Traveler گاهی در حفظ کردن ریتم پیشبرد داستانش می‌لنگد و موانعی که می‌شد به راحتی حذفشان کرد را در مقابلتان قرار می‌دهد. هر یک از ماموریت‌های اصلی بازی روی نقشه مشخص شده‌اند و اطلاعاتی از قبیل سطح مورد نیاز برای ورود به آن‌ها را نشان می‌دهند. با این حال، در بسیاری از مواقع سطح پارتی شما از سطح درخواست شده ماموریت‌ها پایین‌تر است و در چنین مواقعی مجبور به گرایند کردن و افزایش سطح‌تان خواهید شد، این موضوع با پیشروی و در بخش‌های انتهایی بازی که داستان به هیجان‌انگیزترین لحظاتش می‌رسد، حتی بیشتر می‌شود و مثل یک مانع برای چشیدن طعم شیرین وقایع داستانی عمل می‌کند. وجود چنین مانعی که به نظر می‌رسد با کمی تلاش قابل حذف شدن بوده‌است، در عنوانی که داستانش کشش بسیاری ایجاد می‌کند، علاوه بر خراب کردن ریتم روایت، مخاطب را مجبور به تکرار نبردها و برخی ماموریت‌های قبلی می‌کند و در نهایت، باعث تکراری شدن بازی، به خصوص پس از ساعات ابتدایی می‌شود تا لطمه‌ای تقریبا جبران ناپذیر به تجربه‌ی مخاطبانش بزند.

هر یک از این شخصیت‌‌ها، علاوه بر داستان مخصوص به خودشان، کلاس (Class)، استعداد (Talent)، کنش مسیر (Path Action)، یک قدرت نهفته (Latent Power) و در مراحل بالاتر یک شغل دارند. کلاس‌ها با وجود نام‌گذاری خاص بازی، معمولا شباهت زیادی به کلاس‌های معمول بازی‌های JRPG دارند، اما اهمیت استعداد‌ها و دیگر ویژگی‌های است که بازی 2 Octopath Traveler را به عنوانی منحصر به فرد تبدیل می‌کند.

هر کاراکتر، استعدادی خاص و مربوط به کلاسش را دارد که می‌تواند از آن‌ها برای پیشبرد اهدافش استفاده کند، به عنوان مثال هیکاری (شخصیتی که من برای شروع انتخاب کردم) می‌تواند پس از شکست دادن هر دشمن، یکی از توانایی‌های او در مبارزه را یاد بگیرد و سپس از آن استفاده کند. در قدم بعدی، بازی با گره‌زدن Path Action هر شخصیت با استعدادش و البته اضافه کردن چرخه‌ی شب و روز که یکی از ویژگی‌های جذاب بازی 2 Octopath Traveler محسوب می‌شود، خاص بودن هر یک از شخصیت‌ها را دو چندان می‌کند. چرخه‌ی شب و روز علاوه بر تغییر زمان، روی عناصر مهمی دیگری مثل وضعیت و مکان NPCها در نقشه و در دسترس بودن برخی فعالیت‌ها اثرگذار است. اما در قدم دوم، هر شخصیت Path Action متفاوتی در طول روز و شب در اختیار دارد. به عنوان مثال هیکاری در طول روز می‌تواند NPCها را به یک دوئل دعوت کند و پس از شکست دادن آن‌‌ها و با استفاده از استعدادش، توانایی جدید در مبارزه یاد بگیرد. اما با فرا رسیدن شب، هیچ‌کس حاضر به دوئل کردن با هیکاری نیست و او به جای به چالش کشیدن مردم شهر، برای دریافت اطلاعات مختلف، به آن‌‌ها رشوه می‌دهد. طراحان بازی را با گره زدن سیستم‌های ساده اما جذاب،‌ موفق شده‌اند تا گشت و گذار در محیط و تعامل را NPCها در بازی‌‌های نقش آفرینی ژاپنی را ارتقاء دهند و چرخه‌ی سرگرم‌کننده‌ای خارج از نبردهای بازی بسازند. 

با این حال، بخش مهمی از لذت بازی 2 Octopath Traveler به نبردهای نوبتی و تاکتیکال‌اش اختصاص دارد. نبردها درست مثل عناوین کلاسیک JRPG با چهار عضو پارتی که شما کنترل همه‌شان را بر عهده دارید و به صورت نوبتی دنبال می‌شود. کلاس هر کاراکتر مهارت‌هایش در نبرد و شغل شخصیت‌ها، نوع سلاح و برخی از ویژگی‌هایش مشخص می‌کنند. 

با آسیب زدن به دشمنان و استفاده از نقطه‌ ضعف‌هایشان می‌توانید محدودیت‌هایشان را بشکنید و آن‌ها به وضعیتی شبیه به Staggered در سری Final Fantasy ببرید، در این حالت دشمنان به مدت یک نوبت توانایی هیچ حرکتی را نداشته و البته آسیب بیشتری هم دریافت می‌کنند. در قدم بعدی با شکستن محدودیت دشمنان یا آسیب دیدن در مبارزه، قدرت نهفته‌ی هر شخصیت در اختیارتان قرار می‌گیرد، این قدرت‌های نهفته معمولا وضعیت نبرد را به نفع شما تغییر می‌دهند و می‌توانند تغییرات بسیار زیادی ایجاد کنند، به عنوان مثال ثورنه می‌تواند با استفاده از قدرت نهفته‌اش، در یک نوبت، دو بار حرکت کند. 

قدرت‌های نهفته و استعداد‌های هر عضو پارتی، در کنار مکانیک‌های اصلی مبارزه مثل مهارت‌ها، معجون‌ها و شکستن محدودیت، مبارزات بازی را به فستیوالی از لذت و جذابیت تبدیل می‌کنند. با این حال، مبارزات بازی، به خصوص مبارزه با باس‌ها می‌تواند در مواقعی تکراری و خسته کننده به نظر برسد. با اینکه بازی اطلاعات کافی مثل عدد سپر دشمنان، نقطه‌ ضعف‌های کشف شده، سلاح، تعداد ضربات لازم برای شکستن محدودیت دشمنان و اطلاعاتی از این قبیل را در اختیارتان قرار می‌دهد، اما برخلاف اکثر عناوین JRPG، خط سلامتی دشمنان را به شما نشان نمی‌دهد و سعی می‌کند با تغییر دادن رنگ متنِ اسم دشمنان وضعیت سلامتی‌شان را مشخص کند؛ رنگ سفید به معنای سلامتی زیاد، زرد برای متوسط و قرمز برای سلامتی کم نشان داده می‌شود. این موضوع با توجه به طبیعت تاکتیکال مبارزات و البته لزوم آزمون خطا و تکرار مبارزات برای پی‌بردن به نقطه ضعف دشمنان قوی‌تر یا یافتن بهترین تاکتیک برای شکست دادن‌شان، باعث می‌شود که آینده‌نگری برای استفاده از منابع در مبارزات کمی سخت‌تر شده و مزیت‌های تاکتیکال‌تان را از بین ببرد تا در نتیجه مبارزات طولانی بازی، گاهی خسته‌کننده و تکراری به نظر برسند. 

با این همه، تنوع بسیار زیاد دشمنان و سناریو‌های مختلفی که در نبردها استفاده می‌شوند، می‌تواند این ضعف را حداقل برای بازیکنانی که علاقه‌بیشتری به JRPGها دارند پوشش دهد. 

تنوع در بازی 2 Octopath Traveler اما به شخصیت‌ها و مبارزات خلاصه نمی‌شود، دنیای سولیستیا دنیایی متنوع با بیوم‌ها و اتمسفر‌هایی گوناگون است. هر صحنه‌ از بازی به لطف سبک گرافیکی خیره کننده‌‌اش شبیه به یک والپیپر زیبا به نظر می‌رسد تا بازی با فضاسازی منحصر به فرد و موسیقی متن زیبا و شنیدنی‌، نه تنها پیشرفتی چشم‌گیر نسبت به نسخه قبلی را نشان دهد، بلکه شود حس و حال مخصوص به خودش را به بهترین شکل به مخاطب منتقل کند. 

خلاصه انگلیسی نقد بازی 2 Octopath Traveler:

The eye-catching visuals and breathtaking atmosphere of the Octopath Traveler 2 creates a living and believable world for telling the fantastic story of its unique characters. The deep and entertaining turn-based action hooks the audience and makes them forgive minor errors in the story’s progression and minor flaws in combat. A beautiful and full-fledged RPG