نقد بازی Amnesia The Bunker

به‌عنوان پایه‌گذار سبک جدیدی در زیر ژانر ترس، استودیوی Frictional Games سال‌ها است که به‌طور مداوم در حال تکامل فرمول خود و ساختن بازی‌های جدیدی در حیطه تخصصی خود کار می‌کند. باوجود اینکه قبل از آن در آثاری مانند Clockwork tower یا Hunting Grounds ایده عدم توانایی قهرمان داستان در دفاع از خود و مبارزه وجود داشت، می‌توان ادعا کرد که اولین بار بازی Amnesia the Dark Decent این سبک را به نوع آشنای این روزها به میان آورد. البته قبل از آن سری Penumbra تمرینی برای این فرمول بود که پیش‌زمینه این عمل قرار گرفت.

جدیدترین اثر Frictional Games به نام Amnesia The Bunker به‌صورتی بازگشت به اصل خود پس از بازی Amnesia Rebirth است که باعث دودستگی در میان طرفداران این سری شد. Rebirth تفاوت بسیاری با عنوان پیشین خود داشت و بر دنیای ماورا الهام گرفته شده از Lovecraft تأکید داشت و از طرفی، مانند Dark Decent حاوی یک دشمن اصلی به‌عنوان منبع ترس نبود. حال The Bunker بازگشتی به اصل به‌همراه مقداری نوآوری برای این استودیو است.

جنگ جهانی اول است و Henri قهرمان بازی به‌سختی از دست نیروهای آلمان به‌همراه دوست خود فرار می‌کند، اما متأسفانه در میانه راه دوست خود را از دست داده و بیهوش می‌شود. Henri در سنگر زیرزمینی (The Bunker) نیروهای فرانسوی تنها به هوش می‌آید و اولین چیزی که می‌بیند این است که در این سنگر و پشت تونل مسدود شده حبس شده و موجودی غریب در کمین او است.

این روال در ظاهر تفاوت چندانی با بازی The Dark Decent ندارد ولی با کمی پیشروی در بازی مشخص می‌شود که بازی Amnesia The Bunker در عین شباهت، تفاوت‌های فراوانی دارد. در وهله اول، بازی حالت خطی ندارد و بیشتر رگه‌هایی از سبک Metroidvania در آن مشاهده می‌شود. این سنگر زیرزمینی به چندین قسمت مختلف تقسیم شده که می‌توان به آزادی در میان آن‌ها گشت و گذار کرد (البته آزادی در گرو جانور مخاصم!)، ولی دسترسی به قسمت‌های اصلی هر کدام در گرو پیدا کردن وسیله و کسی در قسمتی دیگر است.

مهم‌ترین مکانیک بازی Amnesia The Bunker مدیریت ژنراتور تولید برق است. در همان اوایل بازی به مخاطب می‌فهماند که جانور آزاد شده در محیط، علاقه‌ای به روشنایی ندارد. در کنار آن گشت و گذار در تاریکی مطلق طبیعتاً غیرممکن است. البته Henri یک چراغ قوه کوچک دارد ولی این وسیله مدت زمان محدودی توسط شارژ دستی کار می‌کند. از آن بدتر صدای تولید شده ضمن شارژ توجه جانور را جلب خواهد کرد. حداقل در نیمه اول بازی یکی از مهم‌ترین اهداف، پیدا کردن سوخت برای ژنراتور و سرعت حرکت برای عدم اسراف سوخت است.

در بهترین حالت یک مخزن کامل ژنراتور کمتر از 10-15 دقیقه برق تولید می‌کند. این مسئله باعث می‌شود که بهترین استراتژی شروع دوباره بازی از save قبلی باشد پس‌ازاینکه با محیط جدید آشنا شد و هدف مشخص. البته پس از پیدا کردن مخزن ذخیره سوخت به منبع بی‌نهایت دسترسی پیدا می‌کنید و حداقل نگرانی برای پیدا کردن سوخت جدید مرتفع می‌گردد. البته این خود باعث می‌شود که هر چند وقت یک‌بار نیاز به سفر به منبع سوخت داشته باشید که در روند پیشرفت بازی اخلال ایجاد می‌شود.

با توجه به‌حالت نیمه Open world بودن بازی، نباید رفتار جانور بازی به‌صورت خطی باشد که سازندگان در این مسئله کاملاً موفقیت‌آمیز عمل کرده‌اند. در جای‌جای سنگر، جانور سوراخ‌هایی برای خود ایجاد کرده که هر لحظه می‌تواند از یکی به بیرون بپرد و با ضربه‌ای زندگی هنری را به پایان برساند. باوجود اینکه به‌طور کل می‌توان دلیل ظاهر شدن این جانور را پیش‌بینی کرد، در مواردی به‌طور ناگهانی و بدون انتظار وارد محیط بازی می‌شود. در کنار آن، صدای او در حال حرکت در تونل‌های پشت دیوار شنیده می‌شود و می‌توان حدس زد تا چه حد نزدیک است.

جلوگیری از برخورد با این جانور در بازی Amnesia The Bunker چندان سخت نیست و می‌توان به‌نوعی در بازی حرکت کرد که هیچ‌وقت با او برخورد نداشته باشیم. این جانور هیچ‌وقت در بیرون از محیط خود در حال حرکت نیست، به‌جز اینکه در پی اتفاقی نظرش جلب شود. به نظر می‌رسد که سازندگان هم این به این مسئله واقف بوده‌اند، زیرا در برخی موارد به‌صورت خطی و صد درصدی جانور از پناهگاه خود بیرون می‌آید. بازی نزدیک بودن حضور او را با ایجاد گردوخاک در مقابل خروجی تونل‌هایش و پس از بیرون آمدن با قطع و وصل شدن برق، صدای تپش قلب و موسیقی خاص به‌طور واضح به مخاطب هشدار می‌دهد که تا حدی، بیش از حد برای مطمئن شدن از وجود خطر و رفع آن به شما کمک می‌کند. به همین دلیل می‌توان به‌راحتی قایم شد و پس از برطرف شدن این علائم از پناهگاه بیرون آمد.

حداقل برای این جانب، این موارد سبب شد که چندان نگران رویارویی با این جانور را نداشته باشم و به‌جز موارد معدود انگشت‌شمار که از پیش تعیین شده بود، هیچ‌وقت با این جانور رودررو نشوم. نتیجه آن داشتن تعداد زیادی منابع مانند نارنجک، تیر و کوکتل مولوتوف و جعبه‌های کمک‌های اولیه بود که بلااستفاده ماندند. بله در بازی اسلحه وجود دارد ولی شلیک به جانور، فقط برای لحظاتی فرصت فرار برای شما ایجاد می‌کند و نمی‌توان او را کاملاً از بین برد.

در بازی Amnesia The Bunker علاوه بر جانور اصلی، موش‌هایی تغییر شکل یافته و خون‌خوار هم وجود دارند که همیشه بر سر جنازه‌ای جمع می‌شوند. این موش‌ها به‌عنوان مانعی برای حرکت در محیط هستند و در مواردی باید به‌نوعی موقتاً یا دائم از میان راه برداشته شوند. روش غلبه بر آن‌ها در کنار موانع دیگر انواع مختلفی دارد و می‌توان ایده‌های گوناگون را امتحان کرد. این مسئله یکی از نوآوری‌های جالب در روال بازی است. در مقابله با در قفل، آیا به‌دنبال کلید باید گشت یا با انداختن نارنجک در را از بین برد و در کنار آن ریسک رویارویی با جانور را به جان خرید؟

این انتخاب داشتن به‌صورتی خصلت جالب بازی Amnesia The Bunker است. غلبه بر موانع و حتی درجه ترسناک بودن بازی توسط خود مخاطب تنظیم می‌شود. می‌توان بدون به‌قول معرف گرایند کردن و پر نگه‌داشتن ژنراتور، ریسک کنیم و در تاریکی حرکت یا با ایجاد صدا در بازی پیشروی کنیم. حتی می‌توان برای بیشتر ساده کردن روال بازی وقتی کد قفل کمدهای حاوی اشیا مهم را برای ادامه پیدا کرد، سریعاً با بازگشت به save قبلی به سراغ کمد رفت و در آن را باز کرد یا برای طبیعی‌تر شدن و چالش برانگیزتر شدن از این روش استفاده نکرد.

قسمتی که بازی Amnesia The Bunker در آن مقداری ناتمام به نظر می‌آید بخش داستانی آن است. به صورت واضح، حضور موجود ترسناک بازی تحت‌تأثیر جریانات ماورایی است، ولی به‌محض ورود در این موضوع، بازی به پایان می‌رسد. به نظر می‌آید که این بخش بازی و گشت و گذار در بخش جداگانه از سنگر اصلی باید بیشتر می‌بود و بخش اکشن را گسترش می‌داد. اما در این بازی به‌محض مشخص‌تر شدن داستان و عوض شدن محیط، بازی با یک رویارویی دیگر به‌سرعت به پایان می‌رسد. به‌طور خلاصه پتانسیل کامل این بازی هدر رفته است.

بازی Amnesia the Bunker به نظر برای افرادی طراحی شده که از Rebirth چندان دل‌خوشی نداشتند. بازگشت به مکانیک‌ها و حال و هوای قدیمی به‌طور حتم طرفداران را راضی خواهد کرد. در کنار آن، حالت خطی نبودن روال بازی علاوه بر متفاوت کردن آن، ارزش تکرار بازی را بالا خواهد برد، به‌خصوص این مسئله که تعداد قابل توجهی از بخش‌های بازی کاملاً اختیاری هستند و پیدا کردن آن می‌تواند در تجربه‌های بعدی بازی جذاب باشد. در کنار آن، شاید عرضه یک تجربه کاملاً مورد انتظار و بدون ریسک چندان، تا حدی برای برخی از مخاطبان ناامیدکننده باشد. باوجوداین مسائل، The Bunker می‌تواند به پایه‌ای مناسب برای آثار احتمالی Frictional Games در آینده باشد که حتی پتانسیل تأثیر بر بازی‌های دیگر را دارد.

Amnesia The Bunker is in a way, a return to form for Frictional Games. After the mixed response to the Rebirth entry, this time the devs have not risked something new and followed the same formula they established in The Dark Decent. The addition of light Metroidvania mechanics mixed with resource management in one significant level and non-linear progress has made The Bunker different enough, although predictable and very safe.